Opis
Hiacyntowiec (Hyacinthoides)
Hiacyntowiec to roślina należąca do rodziny szparagowatych, w naturze występuje na półwyspie Iberyjskim, również w lasach klimatu umiarkowanego w Europie (kwitną wiosną), na obszarach górskich zachodniej Afryki (kwitną jesienią i zimą) oraz w Ameryce Północnej jako gatunki dziczejące.
Stanowiska i warunki glebowe
Hiacyntowiec to łatwa w uprawie roślina. Najlepszym stanowiskiem dla tej rośliny będą stanowiska półcieniste lub słoneczne w ogrodach skalnych, rabatach oraz pod koronami drzew i krzewów.
Uprawa
Terminem sadzenia cebulek hiacyntowca podobnie jak i większości roślin cebulowych jest okres jesienny, od września do listopada. Gleba powinna być przepuszczalna, żyzna. Co do podłoża roślina nie jest zbyt wymagająca, więc na uboższych glebach też sobie poradzi. Wiosną w czasie wzrostu rośliny warto zasilić kompostem lub nawozem wieloskładnikowym. Podczas długotrwałej suszy rośliny powinno się obficie podlać. Hiacyntowca sadzimy na głębokości odpowiadającej trzykrotności wysokości cebulki. Głębokość sadzenia uzależniona więc będzie od wielkości cebulki. Hiacyntowca sadzimy w rozstawie ok. 15 cm. Hiacyntowiec kwitnie obficie na przełomie kwietnia i maja. Wytwarza na 30 cm łodygach zwisające, pachnące, dzwonkowate kwiaty w niebieskim kolorze. Po przekwitnięciu zaschnięte kwiatostany warto jest usunąć. Jest rośliną mrozoodporną, nie wymaga więc wykopywania przed zimą.