Opis
Narcyz (Narcissus)
Narcyzy to rośliny zaliczane do rodziny amarylkowatych i są bardzo zróżnicowaną grupą roślin. Kwiaty narcyzów występują najczęściej w kolorach bieli, żółci lub morelowym oraz w wielu odcieniach tych barw. Istnieje kilkanaście tysięcy odmian narcyzów, które dzieli się na 12 grup. Zalicza się do nich zarówno żółte popularne odmiany zwane żonkilami, jak i drobne, białe, słodko pachnące Narcissus poeticus. Kwiaty narcyzów są zwykle pachnące, z przykoronkiem w środku, wyrastają pojedynczo na łodydze. Przy tak dużej różnorodności można spotkać zarówno odmiany karłowe jak i dość wysokie. Narcyzy osiągają wysokość od 5 do ok. 60 cm. Gatunki narcyzów dziko rosnących mają drobniejsze i mniejsze kwiaty. Czasami jest ich nawet kilka na jednej łodydze. Kwitną w zależności od odmiany wczesną wiosną, w kwietniu lub maju.
Stanowisko i warunki glebowe
Narcyzy lubią przepuszczalne, wilgotne i bogate w próchnicę podłoża, o odczynie Ph 6-7.Większość odmian można traktować jak łatwe w uprawie byliny, narcyzy bardzo efektownie będą się komponować sadzone gromadnie na wiosennych rabatach razem z tulipanami i szafirkami. Niższe gatunki i odmiany narcyzów można z powodzeniem uprawiać w ogrodach skalnych lub sadzić na obwódkach rabat. Mogą być również sadzone na trawnikach, gdzie ulegają naturalizacji. Wówczas musimy jednak pamiętać, aby powstrzymać się od koszenia trawnika, do momentu aż cebulki narcyzów przejdą w stan spoczynku. Narcyzy najlepiej rosną na stanowiskach słonecznych lub półcienistych.
Uprawa
Narcyzy sadzimy jesienią na głębokość ok. 10 do 15 cm. Obowiązuje zasada, że głębokość sadzenia cebul narcyzów powinna odpowiadać trzykrotności wysokości cebuli. Gatunki botaniczne o mniejszych cebulkach powinny być posadzone odpowiednio płycej. Odległość pomiędzy cebulkami powinna wynosić ok. 15-20 cm. Cebulki narcyzów mogą pozostawać w danym miejscu przez wiele lat, wówczas obficie się mnożą i rozrastają.
